این کُشنده است، خاطرهها را میگویم. پس بعضی چیزها را نباید فکر کرد، همانهایی که برای آدم عزیزند. یا نه، اصلن باید آنها را فکر کرد، چون اگر فکرشان را نکنی خطر این هست که آنها را یکییکی در حافظه پیدا کنی. یعنی باید مدتی، یک مدت حسابی، فکرشان را بکنی، هر روز و چند بار در روز، تا وقتی که یک لایه لجن رویشان را بگیرد به طوری که دیگر نتوانی از آن رد بشوی. این قاعدهی کار است...
بیرونرانده – ساموئل بکت – ترجمهی ابوالحسن نجفی
2 comments:
عکسی نمیبینم
ولی از بکت لذت میبرم
و امیدوارم بعد از 2 سال تو هم از چیزا و اتفاقای جدیدتر لذت ببری
اوست گرفته شهر دل
من به کجا سفر کنم
Post a Comment